Lieve vrienden van de ovalen bal,

1 juni in rugbymiddens betekent dat het officiële einde van het seizoen is aangebroken, op wat end-of-seasons en barbecues na.  En laat ons eerlijk zijn, wat een seizoen hebben we erop zitten. 

Onze rugbyschool groeit als kool, en garandeert onze breedtewerking naar de toekomst toe. Er zal dus héél wat speelgeweld de komende jaren evolueren richting de volwassen dames- en herenteams. Hou jullie al maar klaar daar 😉

Bij de jeugd zien we stelselmatig ook de kwaliteit en de kwantiteit in positieve zin groeien. U16 landde dit seizoen op een zucht van eerste klasse, U18 deed wat het moest en bevestigde in eerste klasse, en onze dames en heren kaapten beiden in hetzelfde seizoen de titel weg voor de neus van de concurrentie – met ruime voorsprong – en verkassen volgend seizoen ook naar het hoogste echelon in het Belgische rugby. Dat belooft veel animo komend seizoen langs de Koetsweg.

Ook op vrijwilligersvlak beweegt één en ander. Dankzij de groei van de rugbyschool zien we regelmatig nieuwe gezichten opduiken als er taken in en rond de club moeten gebeuren. Dat kunnen we alleen maar toejuichen (en ja, binnenkort is’t ook groendag – zet al maar een kruis in uw agenda), en is een dikke dankjewel waard.

Op verbouwingsvlak was het net iets minder qua respecteren van timing, maar desondanks mag het resultaat er wel zijn. Het kunstgrasveld ligt er perfect bij, de grasmat aan de kantine is zowaar een biljartlaken, het zomerterras ligt te blinken in ‘t zonnetje, de nieuwe kleedkamers worden met man en macht afgewerkt as we speak, en binnen een paar weken kan je al de eerste benchpress doen in onze nagelnieuwe gym. Laat dat nieuw seizoen dus maar snel komen.

Ook op persoonlijk vlak was het een stevig jaar als ik naar mezelf kijk. Sinds kort heb ik ook de pet van voorzitter Rugby Vlaanderen opgezet, en dat heeft zijn tol op mijn tijdsbesteding. Een beetje introspectie leert dat ik dit seizoen wel een aantal mensen heb ontgoocheld, voornamelijk op het vlak van timings respecteren. Een beetje paradoxaal wel dat net die timings (cq. het niet halen ervan) mij het meest stoorde op de wekelijkse werfvergaderingen tijdens onze verbouwingswerken, en dat ik tegelijk ook net daarom wat bottleneck was in de eigen rangen. Een leermoment dat ik graag meeneem naar de toekomst. En mijn excuses aan de betrokkenen – you know who you are.

Om dat ten dele op te lossen geef ik graag de fakkel door als voorzitter van Rugbyclub Leuven, en maak ik plaats voor een verse voorzitter die wat meer tijd kan spenderen aan de interne opvolging. Ik blijf uiteraard nog nauw betrokken bij de Leuvense werking als bestuurder, maar zal me voornamelijk toespitsen op de externe relaties en het commerciële aspect van de eigen club, en het voorzitterschap van Rugby Vlaanderen. 

Om dat alvast snel concreet te maken zal Willem Van Langendonck fungeren als voorzitter ‘ad interim’ vanaf 1 juli, de officiële start van het nieuwe rugbyseizoen. Trouwens, we zoeken nog altijd extra mensen die zich graag willen inzetten voor de club en het Leuvense rugby, bij interesse > spreek gerust iemand van het bestuur aan, er is een plethora aan taken en verantwoordelijkheden die we graag met jullie delen, hoe meer zielen, hoe eenvoudiger het werk 😉

Rest mij enkel nog jullie allen, spelers, ouders, vrijwilligers, fans, sympathisanten, buren, bezoekers, medics, referees, stadsbestuur en partners, te bedanken voor een dijk van een seizoen waarin we ook nog eens veertig jaar clubgeschiedenis vierden.

Ik kijk alvast uit naar het volgende seizoen. Smijt jullie eerst nog ‘ns allemaal voor die examens, geniet van de zomer (aka het beach seizoen), en tot binnenkort op de eerste training van S2324!

Ovale groeten,

Wim.